Ο νεαρός, μετά από χρόνια παρενόχλησης, μια μέρα αντέδρασε γρονθοκοπώντας τον νταή στο τέλος μιας προπόνησης και σπάζοντας του τη μύτη. oi βρήκε τη δύναμη να καταγγείλει
Ακόμα μια ιστορία εκφοβισμού. Ένας 16χρονος παίκτης του πόλο που έπαιζε στην ομάδα κάτω των 18 ετών στη Ρώμη, ψηλός και γεροδεμένος, γινόταν επί μήνες στόχος ενός συμπαίκτη του από τον σύλλογο. Υπέστη προσβολές και κακία, σύμφωνα με την αφήγησή του. ‘Τι στο διάολο κοιτάς στον καθρέφτη; Εκεί χωράνε ούτως ή άλλως όλα εκτός από μύες’, ήταν μια από τις φράσεις που άκουσε ο Pietro από έναν παίκτη του πόλο σαν κι αυτόν. Το Pietro είναι ένα φανταστικό όνομα καθώς είναι ανήλικος. ‘Έκανε υπαινιγμούς για το σωματικό μου λίπος και υπέφερα πολύ’, αναπαρήγαγε ο 16χρονος ol. Μετά ήταν και τα πειράγματα με τα μικρά γυαλιά που εξαφανίστηκαν από το σακίδιό του δεκάδες φορές.
Έπειτα υπήρχαν οι χλευασμοί όταν έκανε λάθη στην προπόνηση. ‘Προπονείσαι επτά χρόνια και δεν είσαι καλός ούτε στο να πετάς μια μπάλα’, άλλη μια φράση που άκουσε να επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Καταστάσεις που τροφοδοτούσαν τη δυσφορία του καθώς και πολλή ένταση και απογοήτευση. Στη συνέχεια, μια μέρα, το θύμα αντέδρασε γρονθοκοπώντας τον νταή στο τέλος μιας προπόνησης, με αποτέλεσμα να του σπάσει τη μύτη.
Μια αντίδραση που του κόστισε 15ήμερη αποβολή από την ομάδα και καταγγελία για τραυματισμό από τον συμπαίκτη του. Ο Pietro, με τη σειρά του, κατέθεσε καταγγελία για ιδιωτική βία στους Καραμπινιέρους στην οποία αφηγείται τη δοκιμασία που τον ανάγκασε να μένει στο σπίτι και να μην θέλει πλέον να βγαίνει έξω. Στην καταγγελία έδωσε επίσης τα ονόματα δύο προπονητών που φέρονται να μην έκαναν τίποτα κατά τη διάρκεια των μηνών που τον εκφόβιζαν.
Μαζί με τους γονείς του, ο Pietro απευθύνθηκε στη μη κερδοσκοπική οργάνωση “bon’t worry”, η οποία ασχολείται με την έμφυλη βία. “Όλη αυτή η υπόθεση έχει καταρρακώσει την αυτοπεποίθηση αυτού του αγοριού. Θα κάνουμε μήνυση στον αθλητικό σύλλογο, επειδή είναι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά των προπονητών. Θα έπρεπε να είχαν αποτρέψει μια τέτοια κατάσταση”, δήλωσε ο πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης, Bo Guerreschi.
Κάνοντας ανασκόπηση των περίπλοκων μηνών στην πισίνα, ο Pietro αφηγήθηκε στην καταγγελία του το αποκορύφωμα του επεισοδίου που προκάλεσε τη βίαιη αντίδρασή του. Χρονολογείται στις 29 Ιανουαρίου, μετά το ντεμπούτο του στη σειρά Α με την ομάδα κάτω των 20 ετών. “Ήμουν σφιγμένος αλλά συγκεντρωμένος στο να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, ήμουν από τους νεότερους που έπαιζαν”, είπε. “Ο προπονητής, όμως, σε κάθε μικρό λάθος που έκανα αντί να με διορθώσει, με κορόιδευε μπροστά στους συμπαίκτες μου και ντρεπόμουν τόσο πολύ”, εξήγησε ενώπιον των καραμπινιέρων. “Είσαι ανίκανος, είσαι μαλθακός”, θα ήταν τα λόγια του προπονητή. Στους υπόλοιπους συμπαίκτες του, όμως, δεν θα έλεγε τίποτα, ακόμη κι αν είχαν άδικο.
Δύο ημέρες αργότερα, ο Πιέτρο πρότεινε στον προπονητή του να χρησιμοποιεί βάρη και στην πισίνα. Όχι στην πισίνα, φυσικά. Η παρέμβαση του συναθλητή του ήταν άμεση. ‘Γέλασε στα μούτρα μου και μου είπε ότι δεν είμαι φυσιολογικός για να θέλω βάρη στο νερό. Ότι έχει προβλήματα με αυτό”, εξήγησε στην καταγγελία του. “Ο προπονητής μου δεν παρενέβη ούτε για να με υπερασπιστεί ούτε για να κάνει τον σύντροφό μου να σταματήσει”. Δίπλα στην πισίνα ο νταής φέρεται να συνέχισε να γελάει στο πρόσωπό του. ‘Αντέδρασα στις συνεχείς προκλήσεις του’ και εκείνος εξαπέλυσε τη γροθιά του, αφηγήθηκε ο Pietro. Ο άλλος προπονητής έφτασε επίσης στην πισίνα και επιτέθηκε στον 16χρονο: “Δεν σε θέλουμε εδώ αν πρέπει να κάνεις αυτά τα πράγματα, πήγαινε για μποξ”. Και ο Pietro απάντησε: “Δεν θα έρθω εδώ πια, δεν θέλω να προπονούμαι με ανθρώπους σαν εσάς και σε ένα περιβάλλον που δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό”.
Από εκείνη την ημέρα, η ζωή του Pietro άλλαξε. Κλειδώθηκε στο σπίτι και δεν ήθελε πλέον να πηγαίνει στο σχολείο. “Ο γιος μου έχει στο αίμα του την υδατοσφαίριση που ήταν το οικογενειακό άθλημα, θέλει να αλλάξει σύλλογο αλλά έχει συμβόλαιο”, εξήγησε ο πατέρας του αγοριού. “Είναι μια ήττα για εμάς τους ενήλικες που πρέπει να διδάσκουμε σεβασμό και στον αθλητισμό ο προπονητής πρέπει να προωθεί την ομαδικότητα. Τον γελοιοποίησε μπροστά σε όλους σε ένα παιχνίδι που ήταν σημαντικό για τον γιο μου. Ο σύλλογος δεν παρενέβη ποτέ και κανείς δεν επικοινώνησε μαζί μου. Μια μέρα γύρισε σπίτι με μια μελανιά στο στήθος και σκέφτηκα ότι ήταν μέρος της ζωής ενός αθλητή που συγκρούεται με άλλους συμπαίκτες του στην προπόνηση. Αντιθέτως, τον τελευταίο χρόνο τα περιστατικά ήταν συνεχή”.